Wat is er mis met mij?

Waar ik mee wil beginnen is dat er niks mis met mij is, maar dat dacht ik wel toen ik jonger was. Ik vond mezelf anders dan andere mensen en dacht echt dat ik daar de enige is was. Mezelf begreep ik niet en snapte dat andere mensen dat ook niet deden.

Sinds jongs af aan krijg ik al hulp, omdat er toen al angsten waren in mijn leven. Helaas is dat steeds erger geworden en nu sinds 2/3 jaar heb ik dat onder controle en kan ik er mee leven. Het zal altijd een deel van mijn leven zijn.

Maar waar kwam het gevoel vandaan dat er iets mis met mij zou zijn? Ik was anders dan andere kinderen en leefde vooral in mijn eigen wereld. Dat snapte veel kinderen niet. Ik had wel één vriendinnetje die mij wel begreep en dat was super fijn, want we begrepen elkaar. Rond groep 5 kreeg ik het gevoel dat ik anders was en dacht wat is er eigenlijk mis met mij? Ik snapte niet waarom ik zo die angsten had. Want ik had verder niet echt iemand om mij heen met dezelfde angsten, dus was voor mensen ook moeilijk te begrijpen wat er nou eigenlijk in mij om ging. Mijn gevoel was dat ik echt de enige er in was.

Op een gegeven moment ging ik naar de middelbare school en dacht nog een tijdje dat ik de enige was, maar leerde uiteindelijk op de middelbare school ook iemand kennen die met angsten te maken heeft. Zo kwam ik er eigenlijk achter dat ik niet de enige ben met zulke klachten, maar begreep mezelf nog steeds niet.

Helaas werden mijn angsten wel erger en heeft op een gegeven moment mijn familie mij aangesproken dat het zo niet langer kon. Op dat moment heb ik contact opgenomen met de huisarts en zijn we op zoek gegaan naar therapie. Bij therapie kreeg ik wel wat antwoorden wat er mis was met mij, maar mis vind ik een groot woord. Want op therapie heb ik geleerd dat ik ben wie ik ben en dat er eigenlijk niks mis is. Ook in die periode leerde ik steeds meer mensen kennen die te maken hebben met mentale gezondheidsproblemen en kwam ik erachter dat ik echt niet alleen ben.

Nu ook via sociale media leer ik steeds meer mensen kennen die er mee te maken hebben. Daarom is mijn doel ook op het taboe over mentale gezondheid te doorbreken, want ik wil mensen laten weten dat ze niet alleen zijn.

Nog steeds zou ik wel antwoord willen op de vraag wat de hoofdoorzaak van mijn mentale gezondheidsproblemen is. Ik ben al heel lang op zoek naar dat antwoord, maar ik weet niet of ik daar nog antwoord op wil en of er een antwoord op is. Dat is nog iets wat ik aan het onderzoeken ben.

Super bedankt voor het lezen!

Veel liefs,

Jaimy