Gedachtes in mijn hoofd

Hallo allemaal,

In paar blogs terug vertelde ik dat ik gedachtes heb bij handelingen die ik doe. Er zijn nu nog twee gedachtes die bij mij de hoofdrol spelen. Maar met welke gedachtes begon het eigenlijk?

Ik zat nog op de middelbare school en ik weet niet waar het precies begon, maar het sloop er een beetje in. Op een gegeven moment had ik het wel door welke gedachten er door mijn hoofd zweefde. De gedachten of ik wel de deur goed had dichtgedraaid, want als die niet goed dicht zit en er wordt ingebroken ben je niet verzekerd. Later kregen we ook een kat die niet naar buiten mag en durft. Toen kwam er nog een gedachten bij met de deur sluiten. De gedachten als ik de deur niet goed sluit dat dan de kat kan weglopen. Dat is niet het enige wat er was qua gedachtes. Er kwamen er nog een paar bij. De gedachten of ik de sleutel wel in de la had gelegd en niet kwijt was. Door die gedachten liep ik vaak weer vanuit mijn bed naar beneden om te kijken of de sleutels wel in de la lagen. Maar als dit al niet genoeg gedachtes waren had ik er nog één. Dat was of ik wel al mijn pasjes in mijn portemonnee had, want zo niet dan moest ik ze gelijk blokkeren zodat er niks van mijn rekening gehaald kon worden.

Dit waren de gedachtes waar het allemaal bij begon. Op de middelbare school leerde ik een mede klasgenoot kennen en die heeft ook angststoornis, maar dan in andere vormen. Éen daarvan is handen wassen in overmatige frequenties. Tot die tijd heb ik van die angst geen last gehad. Alleen later sloop er een gedachten in mijn hoofd dat als ik mijn handen niet goed was dat er bacteriën van mijn handen op spullen of producten zouden kunnen komen waardoor mensen ziek kunnen worden. Ik waste zo vaak mijn handen dat ze knal rood en super droog werden. Ik dacht waar komt deze angst vandaan, maar later hoorde ik dat je ook angsten kan overnemen van andere mensen.

Helaas was het toen nog niet klaar met gedachtes, want ik ging autorijles nemen. De lessen vond ik spannend en had niet echt feeling met autorijden. Daardoor heb ik er best lang over gedaan om mijn rijbewijs te halen. Toen kwam het moment dat ik mocht afrijden. De eerste twee keer ging het niet goed en was gezakt. De derde keer ging het wel goed en ik had mijn rijbewijs op zak. Diezelfde week ging ik ook voor een auto kijken. Het werd een VW polo. Ik was er super blij mee! Eerst durfde ik wel in mijn eentje te rijden, maar later kwam er een gedachten bij dat ik dacht dat er politie achter mij zat omdat ik iets niet goed deed. Die gedachten verdween alleen kwam er een nieuwe voor terug. Dat ik bang ben dat ik iemand aan rij en dat ik het niet hoor. Door deze gedachten ging ik minder rijden, waardoor mijn auto mankementen kreeg. Dus dit jaar heb ik besloten om mijn auto te verkopen. Van therapie moest ik wel actief blijven in het verkeer en heb ik een scooter terug gekocht. Dat vind ik veel minder eng dan autorijden. Waar deze gedachtes vandaan komen durf ik niet echt te zeggen.

Wat ik al in een andere blog had verteld dat er een punt kwam dat mijn moeder en haar vriend tegen mij zeiden van is het niet verstandig om hulp te gaan zoeken? Want waar ik het meeste last heb van mijn angsten zijn thuis en op werk. Buiten die omgeving heb ik er weinig tot niet last van. Dus hun merkte heel veel van mijn angsten, omdat ik aan het begin van mijn angsten thuis woonde. Eerst vond ik dat moeilijk om met mensen erover te hebben, omdat ik het lastig vond om mij te uit uiten. Daar heb ik nog steeds een beetje moeite mee in sommige situaties. Daar werk ik ook nog bij therapie aan. Waardoor ik mij niet goed kon uiten is omdat ik communiceren best moeilijk vind en mij er voor schaamde. Maar door mijn moeder, haar vriend en therapie zijn mijn ogen wel open gegaan.

De meeste van deze gedachtes zijn verdwenen. Maar de twee die nog het meeste overhand hebben zijn het handen wassen en autorijden. Door de medicijnen die ik nu een paar maanden gebruik merk ik wel dat ik meer rust krijg en ook steeds minder last krijg van die twee angsten. Maar wat er eigenlijk achter die gedachtes zit is dat ik over veel situaties de controle wil hebben. Alleen kan dat niet.

Bedankt voor het lezen!

liefs, Jaimy