Pesten en vriendschappen

Hallo allemaal,

Sinds dat ik op de basisschool zit heb ik moeite met vrienden maken. Ik werd van jongs af aan al veel gepest. Niet alleen door kinderen op school, maar ook in de grote pauzes door jongens van een oudere leeftijd die ik niet ken. Die zeiden dat ik dik was en nog meer rare dingen. Doordat ik op zo'n jonge leeftijd gepest werd en 's avonds als jong meisje huilend uit mijn bed kwam dat ik niet meer naar school wilde, hebben mijn ouders besloten om mij naar een andere school te sturen.

Maar als je denk dat daar het pesten zou stoppen helaas niet. Eerst ging het wel goed, maar in groep 3 ging het verder. Het enige wat ik nog weet uit die periode is dat een goeie vriend van mij in die tijd de hele klas tegen mij heeft opgezet. Alleen waarom weet ik niet meer. In groep 5/6 ging het iets beter , maar had ik ook een keer ruzie met een vriendin en we deden toen de kanjer training. Die vriendin werd alleen in de klas gezet en dan moest je erachter staan als je haar mocht. De hele klas ging achter haar staan behalve ik. Ik mocht haar toen echt niet, omdat we veel ruzie hadden. Verder in die tijd waren er ook mensen die lelijke dingen tegen mij zeiden, maar wat precies weet ik niet meer. In groep 7/8 werd het rustig en had ik best een leuke tijd. Ik sloot mijn laatste 2 jaar wel goed af op de basisschool.

Toen kwam er een nieuw hoofdstuk de middelbare school. Ik had er heel veel zin in. Een nieuwe start, maar dat veranderde al snel, omdat ik te eerlijk was. Een keer scheurde klasgenoten een bladzijde uit het klassenboek zodat we geen toets zouden hebben voor Duits. Ik ben toen na de les eerlijk naar mijn docent toe gegaan om te zeggen dat we een toets zouden hebben. Daar kwamen leerlingen achter en begonnen met dat ik het lievelingetje van de docent was. Op dat moment heb ik besloten om niet meer te eerlijk te zijn. Ook in de brugklas was er veel aan de hand met een groepje waar ik mee om ging en een meisje die we volgens mij moesten opnemen in onze groep. We hadden dat geprobeerd maar dat ging niet goed en onze mentor was het daar niet mee eens. Waardoor er een discussie kwam en die een paar jaar niet was uitgesproken. Ik kreeg haar weer als docent een paar jaar later. Toen is het uitgesproken. Er zijn nog veel meer dingen gebeurd waardoor ik vriendschappen heb verloren of dat ik het gevoel had dat ik niks goed deed. Ik probeerde het iedereen naar der zin te maken, maar dat liep nooit goed af. Welke kant ik ook koos, er waren altijd wel mensen boos op mij. Er zullen ook wel momenten zijn geweest dat ik verkeerde beslissingen heb genomen dat er een ruzie uit ontstond, maar dat weet je nooit van te voren. Op dat moment vond ik het de juiste beslissing.

Dit heeft er allemaal voor gezorgd dat ik het vertrouwen in de mensheid voor een deel ben verloren. Ik vind het moeilijk om snel iemand een vriend(in) te noemen, omdat ik al snel begin te twijfelen of ik niet wat verkeerds heb gezegd of dat ik denk of ze mij wel mogen. Bij veel dingen denk ik eerst na voordat ik wat zeg of typ. Ik ben meer onzeker of mensen mij mogen dan dat ik er zeker van ben, maar op dit moment heb ik leuke en lieve vrienden om mij heen. Waar ik echt mijzelf kan zijn. Dank jullie wel!

Dank je wel voor het lezen!

Liefs,

Jaimy