Wie ben ik....

Leuk dat je weer een nieuwe blog van mij leest!

Ik had al een beetje verteld in mijn vorige blog wie ik ben en waarom ik deze blog ben begonnen, maar hierin zal ik het wat specifieker vertellen.

Zoals je misschien al weet heet ik Jaimy en ben ik 22 jaar oud. Woon samen met mijn vriend en twee konijnen.

Maar zal in deze blog meer vertellen wat ik in het dagelijks leven doe.

Wat is mijn werk?

Ik werk bij een supermarkt op de broodafdeling. Ben daar begonnen op mijn zestiende als bijbaantje, maar zeven jaar later is het mijn vaste baan geworden.

Wat zijn mijn hobby's?

Een van de hobby's die ik dagelijks doe is zingen. Er is geen één dag dat ik niet zing. Hetzelfde als een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Wat zeker ook voor mij geldt, want lachen vind ik heel belangrijk. Deze gezegde geldt ook voor mij met zingen. Muziek in het algemeen betekend veel voor mij, omdat ik daar veel emotie in kwijt kan.

De andere hobby die ik heel graag doe is softbal. Ik begon hiermee toen ik jong was. De leeftijd weet ik niet meer, maar toen ik naar de middelbare school ging had ik daar geen tijd meer voor. Maar sinds drie jaar ben ik het weer gaan spelen. Net als zingen en muziek kan ik hier mijn emoties in kwijt. Het gekke vind ik dat ik onder het sporten totaal geen last heb van mijn angststoornissen, maar ook fijn dat ik het op sommige momenten kan loslaten.

Opleiding?

Op dit moment volg ik een thuisopleiding tot persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen.

Dit is een beetje hoe mijn dagelijks leven eruit ziet.

Wat zijn mijn ervaringen met angststoornissen?

Het begon al toen ik jong was. De eerste ervaring voor mij was met mijn zusje. Mijn zusje mocht nergens heen zonder mij of als ze iets te laat uit de klas kwam als ik haar mee ging ophalen werd ik heel angstig. Als ik niet mee mocht of haar uit het oog verloor, dan werd ik hysterisch. Maar ik weet niet meer hoe ik dat precies uitte, omdat ik momenten vergeten ben. Door in therapie te gaan verdween de angst langzamerhand.

Maar een paar jaar later is dat veranderd in andere handelingen. Het begon eerst met deuren controleren, daarna kwamen er steeds meer handelingen bij zoals pasjes en sleutels controleren, handen wassen en bang om auto te rijden. Dit komt omdat ik steeds gedachtes in mijn hoofd krijg die eigenlijk niet waar zijn. In het begin vielen de handelingen wel mee en kon ik er nog mee overweg, maar het werd steeds erger tot dat ik twee jaar geleden op een punt kwam dat ik wist dat ik hulp moest gaan zoeken.

Eerst zocht ik hulp bij een psycholoog waar ik al een keer in behandeling was, maar na een half jaar kwamen we er achter dat mijn handelingen te hardnekkig waren en dat het beter was om ergens anders hulp te krijgen. Nu volg ik sinds een paar maanden andere therapie. Twee verschillende soorten, waarvan de ene week de ene en andere week de ander. Ik zit nog midden in therapie en het gaat met kleine stapjes vooruit.

Via mijn blog wil ik graag mijn ervaringen gaan delen met hoe ik met mijn angsten om ga in het dagelijkse leven en dat ik andere mensen kan helpen die hetzelfde als mij meemaken.

Één keer in de week ga ik een blog proberen te plaatsen, maar het kan voorkomen dat het één keer in de twee weken gebeurd.

Veel liefs,

Jaimy